Chemie van zeep en wasmiddelen

Probeer Ons Instrument Voor Het Oplossen Van Problemen

iStock_000011156673_DubbelIn de wasmiddelen van tegenwoordig zijn enzymen zoals proteasen en amylasen enkele van de actieve ingrediënten. In de Verenigde Staten bevatten ongeveer 50% van de vloeibare wasmiddelen, 25% van de waspoeders en bijna alle poedervormige bleekmiddeladditieven nu enzymen om vlekken te helpen afbreken die anders moeilijk te verwijderen zijn met alleen conventionele oppervlakteactieve stoffen. Eiwitvlekken waren van oudsher een van de moeilijkste om te verwijderen. Eiwitten kunnen fungeren als sterke natuurlijke bindmiddelen die ervoor zorgen dat allerlei soorten vuil hardnekkig aan textielvezels hechten. Iedereen die bloedvlekken probeert weg te spoelen, kan van dit effect getuigen.

Hoe reinigingsmiddelen werken

Zepen zijn handig om te reinigen omdat zeep moleculen hebben beide een hydrofiel einde, dat oplost in water, evenals een hydrofoob einde, dat vet kan oplossen en vetten moleculen. Hoewel vet zich normaal gesproken aan huid of kleding hecht, kunnen de zeepmoleculen zich vormen micellen , die de vetdeeltjes omringen en ze in water laten oplossen. Toegepast op een vervuild oppervlak, houdt zeepachtig water deeltjes effectief vast colloïdaal suspensie zodat het kan worden afgespoeld met schoon water. Het hydrofobe gedeelte (bestaande uit een long koolwaterstof ketting) lost vuil en oliën op, terwijl het ionische uiteinde oplost in water. Daarom laat het water toe om normaal onoplosbare materie te verwijderen door emulgering ​Met andere woorden, terwijl olie en water normaal gesproken niet mengen, zorgt de toevoeging van zeep ervoor dat oliën in water oplossen, waardoor ze kunnen worden weggespoeld.

Een beetje geschiedenis Reparatie van apparaten is een smerige zaak

De vroegste detergenssubstantie was ongetwijfeld water; daarna oliën, schuurmiddelen zoals nat zand en natte klei. Het oudst bekende wasmiddel voor het wassen van wol is muffe urine ​(Dat is wat ik noem het schoon maken!) Er kwamen andere oppervlakte-actieve wasmiddelen vandaan ossengal … Lekker!

De detergerende effecten van bepaalde synthetische oppervlakteactieve stoffen werden in 1913 opgemerkt door A. Reychler, een Belgische chemicus. Het eerste in de handel verkrijgbare wasmiddel dat van die observaties profiteerde, was Nekal, dat in 1917 in Duitsland werd verkocht om het zaptekort uit de Eerste Wereldoorlog te verlichten. Wasmiddelen werden tot aan de Tweede Wereldoorlog vooral in de industrie gebruikt. Tegen die tijd zorgden nieuwe ontwikkelingen en de latere omschakeling van Amerikaanse vliegtuigbrandstofcentrales voor productie, gebruikt in huishoudelijke wasmiddelen, voor een snelle groei van het huishoudelijk gebruik aan het eind van de jaren veertig. Aan het eind van de jaren zestig werden biologische wasmiddelen, die enzymen bevatten die beter geschikt waren om eiwitvlekken op te lossen, zoals eieren, in de VS geïntroduceerd door Procter & Gamble

Wasmiddelcomponenten

Wasmiddelen, vooral die gemaakt voor gebruik met water, bevatten vaak verschillende componenten, zoals:

Oppervlakteactieve stoffen om vet te ‘snijden’ (emulgeren) en op natte oppervlakken. Emulsie is een mengsel van twee of meer niet-mengbare (niet-buigbare) vloeistoffen.

Schuurmiddelen om oppervlakken te schuren

Stoffen om te wijzigen pH (Potentieel voor waterstof) of om de prestaties of stabiliteit van andere ingrediënten te beïnvloeden.

Zuren voor ontkalken

Bijtende middelen om organische verbindingen af ​​te breken

Waterontharders om het effect van 'hardheid' -ionen op andere ingrediënten tegen te gaan

Oxidanten (oxidatiemiddelen) voor bleken , desinfectie en het afbreken van organische verbindingen Niet-oppervlakteactieve materialen die vuil in suspensie houden

Enzymen verteren eiwitten ​ vetten , of koolhydraten in vlekken of om het gevoel van de stof te veranderen.

Vertaling ... 'Schoon is goed ... Zeep is goed schoon.'